کوپلر چیست؟
کوپلر یا کوپلینگ، مجموعه‌هایی برای اتصال خودروهای ریلی می‌باشند.
در رام‌های مترو دو مدل کوپلر مختلف استفاده می شود: کوپلرهای اتوماتیک در هر دو انتهای رام (واگن‌های دارای کابین راننده) که اتصال با رام دیگر را ممکن می‌کنند، و کوپلرهای نیمه‌دائمی که اتصال دائمی بین واگن‌های تشکیل‌دهنده یک رام را امکان‌پذیر می‌کنند.
سه نوع بسیار کلی از کوپلرها در راه‌آهن‌های سرتاسر دنیا وجود دارند:
- کوپلرهای دستی فقط با اتصالات مکانیکی، پنوماتیکی و الکتریکی دستی
- کوپلرهای نیمه‌خودکار با اتصالات خودکار مکانیکی، اما اتصالات پنوماتیکی یا الکتریکی دستی.
کوپلر نیمه‌دائمی برای تضمین یک اتصال مکانیکی و پنوماتیکی بین واگن‌های مختلف سازنده یک رام طراحی شده‌است. جز در موارد اضطراری و قرار داشتن در یک کارگاه تعمیر و نگهداری، نیازی به جدا شدن این اتصالات نیست. کوپلینگ و جدا کردن کوپلرهای نیمه‌دائمی بصورت دستی انجام می‌شود و باید در زمان توقف واگن‌ها انجام شود.
کوپلر نیمه‌دائمی دارای یک مفصل لاستیکی-فلزی است که امکان حرکت نسبی بین واگن‌ها را فراهم می‌کند. این کوپلر به واگن‌ها اجازه می‌دهد تا در مقابل خمیدگی‌های افقی و عمودی و همچنین حرکات چرخشی مقاومت کنند. یکی از دو کوپلر بین واگن‌ها، مجهز به یک قطعه جذب‌کننده انرژی می باشد که تنش‌های ناشی از بدنه واگن را جذب می‌کند.
- کوپلرهای خودکار با اتصالات تمام خودکار مکانیکی، پنوماتیکی و الکتریکی.
کوپلر خودکار مسئول اتصال مکانیکی دو رام مترو، در سرعت پیشنهادی پنج کیلومتر بر ساعت و بدون نیاز به کمک دستی است. اتصال الکتریکی و پنوماتیکی رام‌ها بصورت خودکار و همزمان با کوپلینگ مکانیکی انجام می‌شوند. مدل خودکار به رام‌های متصل‌شده این امکان را می‌دهد تا در برابر خمیدگی‌های افقی و عمودی و همچنین حرکات چرخشی مقاومت کنند.
جدا شدن واحدها نیز خودکار صورت می‌گیرد. این اقدام از سمت راننده انجام می‌گیرد، البته در موارد اضطراری جداسازی می‌تواند بصورت دستی و توسط یک دستگیره جداکننده انجام شود. کوپلر خودکار همراه با یک دستگاه جذب‌کننده انرژی ارائه شده که تحت ضربه‌های شدید فرو می‌ریزد و در نتیجه از فریم واگن‌ها محافظت می‌کند.
منبع:
